اين ديگه بار آخره دارم باهات حرف ميزنم / خداحافظ نامهربون ميخوام ازت دل بكنم
سخت ولي من ميتونم، سخته ولي من ميتونم / اين جمله انقدر ميگم تا فراموشت كنم

خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانی / خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی
خداحافظ ، بدون تو گمان کردی که می مانم / خداحافظ ، بدون من

برای خداحافظی نیا ...
اگر می خواهی بروی ، بی خبر برو ...
می گویند آدم ها تا چیزی را به چشم نبینند ، باور نمی کنند...

اگه می دونسنتی قطره ی بارون هنگام جدا شدن از ابر چه حسی داشت!
اگه می دونستی یه بندر هنگام رفتن کشتی ها چقدر تنها میشد!
اگه می دونستی درخت کاج هنگام پرکشیدن پرنده ها چقدر غمگین می شد!
اگه می دونستی بارفتنت چه آتیشی به جونم کشیدی اینقدر راحت نمیگفتی:خداحافظ …

وقتی خاطره های آدم زیاد میشه ، دیوار اتاقش پر از عکس میشه ،

اما همیشه دلت واسه اونی تنگ میشه که نمیتونی عکسشو به دیوار بزنی

 خستـہ ام ...
 
 خستـہ نبودنت ...
 
 خستـہ از روزهایی كـہ بی تو شب می شود ...
 
 و شبهایی كـہ باز هم بی تو می گذرد ...
 
 تا كـہ طلوعی و غروبی دیگر بیایند ...
 
 و باز هم گذر زمانها كـہ بی تو می گذرد ...
 
 می گذرد ...
 
 می گذرد و باز هم می گذرد ...!

گاهے בلــت نــمیخواهـــב 

בیــروز را به یاـב بــیاورے 

انگــیزه اے بــراے فــرבا هـم نـــבارے . . .!!! 

و حال هــم که 

 گاهے فــقــط בلــت میخواهـــב 

زانوهایــت را تــنگ בر آغوش بــگیرے 

وگوشــه اے از گوشــه تــرین گوشه اے که مے شــناسے 

بـنـشینے و فـقـط نــگاه کـنے . . .!!! 

گاهے בلگــیرے 

 شایـــב از خوבت ....!!!